Social TV: Η άνοδος της διαμεσολαβημένης κοινωνικότητας σε πραγματικό χρόνο

Η τηλεόραση παγκοσμίως επιχειρεί να ενσωματώσει τα χαρακτηριστικά των κοινωνικών δικτύων (social media) στη δική της λογική, δηλαδή το να απευθύνεται σε ένα μαζικό κοινό με στόχο την αναγέννηση της τηλεοπτικής εμπειρίας και του τηλεοπτικού περιεχομένου. Πρόκειται για τη λεγόμενη κοινωνική τηλεόραση (social TV), η οποία βασίζεται στη συνδυαστική αξιοποίηση της τηλεόρασης και των νέων τεχνολογιών έτσι ώστε να προωθηθούν εμπειρίες τηλεοπτικής παρακολούθησης διαμεσολαβημένες από την οθόνη του υπολογιστή ή άλλων έξυπνων συσκευών που να περιλαμβάνουν αλληλεπίδραση με αφορμή το τηλεοπτικό περιεχόμενο. Το καίριο ερώτημα είναι εάν η συμμετοχή του κοινού στις νέες δραστηριότητες της κοινωνικής τηλεόρασης μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία αφοσιωμένων τηλεθεατών, έστω και διαφορετικής μορφής από τους παραδοσιακούς τηλεθεατές.

#hashtag: H διάχυση της καινοτομίας

Στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν πλέον σημεία αναφοράς και τρόπο επικοινωνίας για μια ολόκληρη γενιά η οποία χαρακτηρίζεται είτε ως «Millennials είτε ως «i-γενιά». Με την έλευση του microblogging, έχουν αναδυθεί νέα επικοινωνιακά εργαλεία που επιτρέπουν στους χρήστες την αποστολή σύντομων γραπτών μηνυμάτων περιλαμβάνοντας δύο ή τρεις προτάσεις, για παράδειγμα τα τιτιβίσματα/δημοσιεύσεις στο Twitter, η ανταλλαγή μηνυμάτων σε ιστοσελίδες, όπως το Facebook, η ευρεία χρήση του Instagram και του snapchat. Η χρήση του «hashtag», το οποίο κυριαρχεί στα social media, ειδικά στο Twitter και στο Instagram, είναι σχεδόν συνυφασμένη με το microblogging.

Η χαμένη εμπιστοσύνη στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Από τις κύριες προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των πληροφοριών που μεταδίδουν. Όπως έδειξε μεγάλη έρευνα του Ινστιτούτου Reuters για τη μελέτη της δημοσιογραφίας (2017), οι περισσότεροι καταναλωτές περιεχομένου δεν εμπιστεύονται πια τα παραδοσιακά Μέσα ενημέρωσης, αλλά συγχρόνως έχουν γίνει περισσότερο καχύποπτοι και με τα Social Media. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση της Ελλάδας.

Ύστερη αλήθεια και αυτοματοποίηση: Οι νέες προκλήσεις για τη δημοσιογραφία

Τα επόμενα χρόνια το πρόβλημα των ψευδών ειδήσεων αναμένεται να γίνει ακόμα πιο περίπλοκο, καθώς η δημοσιογραφία οδεύει προς μια εποχή εντεινόμενης αυτοματοποίησης. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Reuters για τη μελέτη της δημοσιογραφίας, στο άμεσο μέλλον η τεχνολογία υπόσχεται στους δημοσιογράφους εργαλεία με τα οποία θα επιτύχουν αποδοτικότερη και ταχύτερη διάδοση των ειδήσεων μέσω της εμφάνισης της ρομποτικής δημοσιογραφίας (robo-journalism).

Digital Humanities και διαδίκτυο: Η ανάδυση της ψηφιακής παράδοσης

Πέρα από την παραγωγή «λόγου» και τη συγκρότηση κοινωνικών ταυτοτήτων, η επιρροή του διαδικτύου είναι εμφανής και στον τρόπο με τον οποίο οι ανθρωπιστικές επιστήμες «εκσυγχρονίζονται», συμπλέουν με τα νέα τεχνολογικά δεδομένα και δημιουργούν νέες περιοχές έρευνας, όπως εκείνη των Digital Humanities.

Λίγο πιο κάτω από τις φωτεινές «γωνίες» του διαδικτύου: Από το Silk Road στο Sad Satan

Η «σκοτεινή πλευρά» του διαδικτύου φαντάζει σε έναν «αμύητο» χρήστη του ως μία απροσπέλαστη και, συγχρόνως, εύκολα προσβάσιμη γωνιά της πόλης του, όπου το έγκλημα και η εν γένει παράνομη δραστηριότητα παρέχει κίνητρα για τη διαιώνισή της τόσο στον εικονικό, όσο και στον πραγματικό κόσμο.

Οδικός Χάρτης για το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης

Στην εποχή της σύγκλισης των μέσων βαδίζουμε εν πολλοίς σε νέες και ανεξερεύνητες περιοχές. Επομένως, είναι αναγκαίο να αντιμετωπίσουμε σε αυτή τη χώρα σφαιρικά πια τον τομέα της επικοινωνίας. Η Ελλάδα εκ των πραγμάτων καλείται να δρομολογήσει νέες πολιτικές, να χαράξει τους κανόνες του νέου επικοινωνιακού περιβάλλοντος, έχοντας γνώμονα την προάσπιση και προβολή της πολιτιστικής της ιδιαιτερότητας και τα συμφέροντα των πολιτών της. Η σύσταση του νέου Υπουργείου είναι σωστή, αρκεί η πολιτική του να βαδίζει με γνώμονα τη σύνεση, τη συναίνεση και την οραματική πολιτική.