Ζητήματα αξιοπιστίας και “πρόωρης γήρανσης” για το Facebook

Η ανάπτυξη του Facebook είναι συνυφασμένη με την ανάδυση της ψηφιακής εποχής, αλλά πλέον αντιμετωπίζει τα προβλήματα της «ενηλικίωση» του. Το σκάνδαλο της μεγαλύτερης διαρροής και κατάχρησης προσωπικών δεδομένων από την εταιρία ανάλυσης δεδομένων, Cambridge Analytica, οι ψευδείς ειδήσεις καθώς και η ηλικιακή διαφοροποίηση των χρηστών του, αποτελούν ζητήματα, που καλείται να διαχειριστεί η πιο δημοφιλής παγκόσμια διαδικτυακή πλατφόρμα. Το Facebook, για πρώτη φορά μετά την 14χρονη παρουσία του, βιώνει αλλεπάλληλες κρίσεις, που αφορούν στην αξιοπιστία του αλλά και θέτουν, για πρώτη φορά τόσο έντονα, σε κίνδυνο την εικόνα του στο παγκόσμιο κοινό του. Το Facebook γερνάει αλλά παράλληλα κάνει τα λάθη ενός εφήβου.

Η Οδοντιατρική στα Μέσα Ενημέρωσης

Tί γνωρίζουμε για την οδοντιατρική και τις νόσους του στόματος; Πώς μαθαίνουμε για τους κίνδυνους της πλημμελούς στοματικής φροντίδας, αλλά και για τα οφέλη της καλής στοματικής υγείας; Πόσα γνωρίζουμε για τις νέες μεθόδους που χρησιμοποιεί η αισθητική οδοντιατρική και τελικά τι ισχύει για τη δημόσια οδοντιατρική περίθαλψη στη χώρα; Η ενημέρωση για τα οδοντιατρικά θέματα όπως και για όλα τα ζητήματα που εισχωρούν στο δημόσιο διάλογο παρέχεται από τα ΜΜΕ, τα οποία καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τις αντίστοιχες δημόσιες αποκρίσεις. Στο παρόν κείμενο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνάς μας που μελέτησε τις αναπαραστάσεις της οδοντιατρικής στα μέσα ενημέρωσης, φιλοδοξώντας τα ευρήματα αυτής της πρώτης απόπειρας χαρτογράφησης της οδοντιατρικής πληροφόρησης από τα ΜΜΕ να αποτελέσουν ένα πεδίο γόνιμου προβληματισμού στους κόλπους τόσο της ιατρικής, όσο και της δημοσιογραφικής κοινότητας.

Αμφισβητώντας την τέταρτη εξουσία: Τα πραγματικά “fake news” είναι τα ΜΜΕ

Η έλλειψη εμπιστοσύνης του κοινού προς τα ΜΜΕ αποκτά διεθνώς ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, στην περίπτωση όμως της Ελλάδας φαίνεται να ξεπερνά κάθε προηγούμενο. H ανάδυση του «σκεπτικισμού» απέναντι στα παραδοσιακά ΜΜΕ πηγάζει από την αξιολόγηση των προθέσεων των δημοσιογράφων από το κοινό, καθώς το τελευταίο φαίνεται όλο και περισσότερο να βρίσκεται «σε επιφυλακή» για δημοσιογραφικές πρακτικές που ξεφεύγουν από τα επαγγελματικά πρότυπα άσκησης της δημοσιογραφίας. Oι πολίτες δείχνουν να εμπιστεύονται σε μεγαλύτερο βαθμό ανεξάρτητα επιχειρηματικά εγχειρήματα στο χώρο του διαδικτύου, ακόμη και blogs, μολονότι αναγνωρίζουν ότι δεν λειτουργούν με βάση τις επαγγελματικές νόρμες της δημοσιογραφίας.

Social TV: Η άνοδος της διαμεσολαβημένης κοινωνικότητας σε πραγματικό χρόνο

Η τηλεόραση παγκοσμίως επιχειρεί να ενσωματώσει τα χαρακτηριστικά των κοινωνικών δικτύων (social media) στη δική της λογική, δηλαδή το να απευθύνεται σε ένα μαζικό κοινό με στόχο την αναγέννηση της τηλεοπτικής εμπειρίας και του τηλεοπτικού περιεχομένου. Πρόκειται για τη λεγόμενη κοινωνική τηλεόραση (social TV), η οποία βασίζεται στη συνδυαστική αξιοποίηση της τηλεόρασης και των νέων τεχνολογιών έτσι ώστε να προωθηθούν εμπειρίες τηλεοπτικής παρακολούθησης διαμεσολαβημένες από την οθόνη του υπολογιστή ή άλλων έξυπνων συσκευών που να περιλαμβάνουν αλληλεπίδραση με αφορμή το τηλεοπτικό περιεχόμενο. Το καίριο ερώτημα είναι εάν η συμμετοχή του κοινού στις νέες δραστηριότητες της κοινωνικής τηλεόρασης μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία αφοσιωμένων τηλεθεατών, έστω και διαφορετικής μορφής από τους παραδοσιακούς τηλεθεατές.

Η διαφάνεια ως η νέα κανονιστική νόρμα της δημοσιογραφίας

Η ανάπτυξη της ψηφιακής δημοσιογραφίας σε συνδυασμό με την αυξανόμενη δυσπιστία απέναντι στα παραδοσιακά  μέσα ενημέρωσης έχει οδηγήσει σε μια μεταστροφή από τη νόρμα της αντικειμενικότητας στη νόρμα της διαφάνειας, καθώς η τελευταία μοιάζει να αποτελεί την καταστατική συνθήκη παραγωγής των ειδήσεων στο χώρο του διαδικτύου. Η αλήθεια του δημοσιογραφικού λόγου θα πρέπει να εδράζεται στην διαφάνεια, καθώς η τελευταία είναι αυτή που διαφοροποιεί τους δημοσιογράφους από τους υπόλοιπους παραγωγούς περιεχομένου.

Τηλεοπτικός αναπρογραμματισμός: Πρόκειται για μία καλοκαιρινή τηλεοπτική πρακτική;

Οι τηλεοπτικές επαναλήψεις ή, καλύτερα, η στρατηγική των τηλεοπτικών σταθμών να αναπρογραμματίζουν παλαιότερες τηλεοπτικές σειρές, σίριαλ ή εκπομπές σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους και σε καθημερινή βάση αποτελεί μία γνωστότατη πρακτική των τηλεοπτικών σταθμών σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ελλάδα, ο θερινός προγραμματισμών των κρατικών και, κυρίως, των ιδιωτικών καναλιών έχει συνδεθεί ως επί το πλείστον με την προβολή κωμικών σειρών και σίριαλ παλαιότερων δεκαετιών. Ωστόσο, προτού ο αναπρογραμματισμός «ληγμένων» τηλεοπτικών προϊόντων σε διαφορετικές χρονικές ζώνες (αλλά και στην prime time) αποτελέσει μία προσφιλή τακτική των ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών, είχε προηγηθεί η δοκιμή και η παγίωσή του στα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα ήδη από τη δεκαετία του 1950.