Η Απόδοση των Κινηματογραφικών Ταινιών στην Ευρωπαϊκή Τηλεόραση

Το Ευρωπαϊκό Οπτικοακουστικό Παρατηρητήριο δημοσίευσε μια νέα μελέτη που αναλύει την προβολή ταινιών το 2023 σε 18 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ευρήματα της μελέτης προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα εικόνα της θέσης των ταινιών στην τηλεοπτική κατανάλωση και της απόδοσης των ευρωπαϊκών παραγωγών. Από τη μελέτη συνάγεται ότι κατά μέσο όρο, οι ταινίες (κινηματογραφικές και τηλεοπτικές) αντιστοιχούν στο 13% του συνολικού χρόνου τηλεθέασης στην ΕΕ, με αξιοσημείωτες διακυμάνσεις μεταξύ των χωρών (από 7% έως 23%). Παράλληλα, οι ταινίες που προέρχονται από χώρες της ΕΕ τείνουν να υπεραποδίδουν σε σχέση με το πραγματικό τους μερίδιο στον αριθμό των διαθέσιμων ταινιών.

Ο Ανταγωνισμός στην Εποχή των Τηλεοπτικών Πλατφορμών

Καθώς η αγορά των συνδρομητικών υπηρεσιών on-demand ωριμάζει σταδιακά, ο ανταγωνισμός στο πεδίο της διαφήμισης εντείνεται σημαντικά. Σύμφωνα με την ετήσια έκδοση του Ευρωπαϊκού Οπτικοακουστικού Παρατηρητηρίου, διάφορες κατηγορίες φορέων που δραστηριοποιούνται στο οπτικοακουστικό πεδίο  διεκδικούν μερίδιο από τη διαφημιστική δαπάνη: Τηλεοπτικοί φορείς επεκτείνουν τα παραδοσιακά γραμμικά τους κανάλια σε κυρίως δωρεάν υπηρεσίες on-demand, που προσφέρουν πολύ περισσότερα από την απλή αναπαραγωγή του υπάρχοντος περιεχομένου. Παρότι η διατήρηση μεριδίου στη διαφημιστική αγορά αφορά κυρίως τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς φορείς, και οι δημόσιοι φορείς συμμετέχουν, αντλώντας ένα μικρό αλλά ουσιαστικό ποσοστό των εσόδων τους από τη διαφήμιση.

Νεοεισερχόμενοι στον χώρο των συνδρομητικών υπηρεσιών, δηλαδή οπτικοακουστικές πλατφόρμες που δημιουργήθηκαν εξαρχής ως ψηφιακές, προσφέρουν ένα μείγμα γραμμικών καναλιών και καταλόγων περιεχομένου κατά παραγγελία.

Οι ταινίες πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη

Μέσα από την ανάλυση του κινηματογραφικού τοπίου, οι ταινίες πολιτιστικής κληρονομιάς ως σύνολο αρχίζουν να εμφανίζουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Έχει υποστηριχθεί ότι μια ταινία πολιτιστικής κληρονομιάς εστιάζει συνήθως στις σχέσεις μεταξύ μιας ομάδας χαρακτήρων και όχι στην ατομική μοίρα ενός προσώπου. Επιπλέον, διακρίνεται από αργό ρυθμό, έμφαση στον διάλογο έναντι της δράσης και μια σκηνοθετική προσέγγιση που δίνει προτεραιότητα στην εικαστική σύνθεση (mise-en-scène) πέρα από τις αφηγηματικές ανάγκες ή την άμεση έκφραση των συναισθημάτων των χαρακτήρων. Οι τοποθεσίες και τα αντικείμενα προβάλλονται με έμφαση, δημιουργώντας αυτό που ονομάζεται «χώρος πολιτιστικής κληρονομιάς». Το Ευρωπαϊκό Οπτικοακουστικό Παρατηρητήριο δημοσίευσε πρόσφατα μια νέα έκθεση με τίτλο «Heritage films in cinema – A 2014-2023 analysis». Η έκθεση αναλύει την παρουσία και την εμπορική πορεία των ταινιών πολιτιστικής κληρονομιάς στους κινηματογράφους κατά την περίοδο 2014-2023. Η έκθεση διαπιστώνει ότι oι ταινίες πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα της κινηματογραφικής προσφοράς στην Ευρώπη. Με 12,5 εκατομμύρια εισιτήρια στην Ευρώπη το 2023 (1,5% του συνόλου των εισιτηρίων), αντιπροσωπεύουν μια εξειδικευμένη αγορά κινηματογραφικής προβολής, συμβάλλοντας ωστόσο σημαντικά στην ποικιλία των διαθέσιμων ταινιών.