Δημοσιογραφικοί φορείς και αίθουσες σύνταξης στη μετά -COVID εποχή 

Την ανάγκη για εξεύρεση νέων μορφών εργασίας για τους δημοσιογράφους αλλά και νέων ρόλων για τις αίθουσες σύνταξης μετά την πανδημία COVID-19 αποτυπώνει σχετική έρευνα που εκπονήθηκε και δημοσιεύθηκε από το Reuters Institute for the Study of Journalism σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Οι περισσότεροι ειδησεογραφικοί οργανισμοί έχουν στα άμεσα σχέδια τους να επανασχεδιάσουν χωροταξικά τις αίθουσες σύνταξης τους (newsrooms), να αναβαθμιστούν τεχνολογικά, να μειώσουν την έκταση των γραφείων τους καθώς και να επαναδιαγματευτούν τους όρους εργασίας των δημοσιογράφων αποσκοπώντας σε περισσότερη ευέλικτη εργασία. Παρόλα αυτά δεν είναι λίγοι και αυτοί που φοβούνται για τις επιπτώσεις της μετάβασης προς την υβριδική αυτή μορφή της εργασίας κάνοντας λόγο για πιθανές ζημιές που μπορεί να επέλθουν στην δημιουργικότητα, στην επικοινωνία αλλά και την κουλτούρα της αίθουσας σύνταξης. Πολλοί ειδησεογραφικοί φορείς έχουν ήδη δρομολογήσει τη μετάβασή τους στη νέα -μετά τον COVID-19 – πραγματικότητα, ενώ άλλοι ίσως είναι ήδη λίγο πιο μπροστά. Σε κάθε περίπτωση όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν θα πρόκειται για μια μετάβαση.

Η πανδημία ως επιταχυντής του ψηφιακού μετασχηματισμού των μέσων επικοινωνίας

Μια χιονοστιβάδα δυναμικών αλλαγών καλείται να διαχειριστεί το 2021 η αγορά των ΜΜΕ διεθνώς με τον Covid να θέτει από τη μια πλευρά, βαρίδια στην οικονομική βιωσιμότητα και στην ανάπτυξη του υπάρχοντος επιχειρηματικού μοντέλου και από την άλλη να διαδραματίζει ρόλο επιταχυντή και πολλαπλασιαστή του ψηφιακού μετασχηματισμού που φαίνεται ότι θα συνιστά στο εξής ένα διαρκές ζητούμενο. Η μελέτη την οποία πραγματοποίησε και εξέδωσε το Ινστιτούτο Reuters σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Οξφόρδης με τίτλο «Digital News Project» καταγράφει τις πιο σημαντικές προβλέψεις για τη Δημοσιογραφία, τα ΜΜΕ και τις Τεχνολογικές Τάσεις για να ανοίξει ένα νέο «παράθυρο» σε μια σειρά από Καινοτομίες που χωρίς τον Covid, θα αποτελούσαν απλώς plan sequences από φουτουριστική ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Τα μέσα ενημέρωσης στην εποχή της πανδημίας

Μεταξύ σφύρας και άκμονος βρίσκονται τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης στο μεσοδιάστημα των δύο lockdown, έχοντας περάσει ήδη 10 «πέτρινα χρόνια» εξαιτίας της γενικής οικονομικής κρίσης αλλά ιδιαίτερα της μιντιακής, οι οποίες κατάφεραν καίριο πλήγμα τόσο στα έσοδα, όσο και στην αξιοπιστία τους. Περαιτέρω πτώση των επιδόσεων των εφημερίδων και των περιοδικών σε κυκλοφορίες και αναγνωσιμότητες, λόγω του περιορισμού των αναγνωστών, ανάλογη πτώση των δεικτών ακροαματικότητας των ραδιοφωνικών σταθμών εξαιτίας της μείωσης μετακίνησης με αυτοκίνητο, αύξηση της τηλεθέασης των καναλιών και επισκεψιμότητας των ιστοσελίδων, χωρίς συνακόλουθη άνθηση των διαφημιστικών εισροών και κεφαλαιοποίηση της συγκυρίας προς όφελος του ταμείου, είναι ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά του πρώτου και δεύτερου κύματος της πανδημίας. Ωστόσο, υπάρχουν και σημαντικές διαφορές: Στα ποσά της διαφημιστικής «ένεσης» στα ΜΜΕ για την καμπάνια ενημέρωσης για τον κορωνοϊό, στη νέα νομοθεσία που προωθείται για τα ΜΜΕ με τις αντιδράσεις (για ένα σημείο) κομμάτων, ενώσεων και σωματείων να κορυφώνονται με την πρόσφατη απεργία στα τηλεοπτικά κανάλια.