της Ευαγγελίας Ρίζου

Μέσα από ένα οδοιπορικό στις αντίστοιχες, με το ελληνικό «Υπουργείο Τύπου» ή της «Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας» – όπως ονομάζεται πλέον – Υπηρεσίες στο εξωτερικό, επιχειρείται η ανάδειξη του ρόλου των Υπηρεσιών Τύπου στον χώρο των ΜΜΕ. Στόχος είναι μέσα από τις ομοιότητες αλλά και τις διαφορές με το ελληνικό «Υπουργείο», να εντοπιστούν στοιχεία που ενδέχεται – μελλοντικά – να χρησιμοποιηθούν επωφελώς για την αποτελεσματικότερη λειτουργία του. Οι πληροφορίες προκύπτουν μετά από προσωπική επικοινωνία με τους Προϊσταμένους των Γραφείων Τύπου των ελληνικών Πρεσβειών.

Κύπρος: Στην Κύπρο υπάρχει το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών (ΓΤΠ), που λειτουργεί ως κρατική υπηρεσία επικοινωνίας. Παρέχει πληροφόρηση και επικοινωνία, σχετικά με το έργο της Κυβέρνησης και της Βουλής των Αντιπροσώπων, στα ΜΜΕ και στο κοινό. Λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ της Προεδρίας, των Υπουργείων της Κυπριακής Δημοκρατίας, των ΜΜΕ και των πολιτών, σε θέματα επικοινωνιακής στρατηγικής. Επιπλέον, διαχειρίζεται  τις  σχέσεις  με  τους  δημοσιογράφους  και   τις  διαδικτυακές κοινότητες, ενώ προωθεί στα ΜΜΕ δηλώσεις ξένων προσωπικοτήτων που αφορούν την Κύπρο. Το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ) είναι ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Κύπρου και λειτουργεί ως ημικρατικός οργανισμός.

Γερμανία: To Ομοσπονδιακό Γραφείο Τύπου στη Γερμανία, την εποχή του περίφημου τρίτου Ράιχ, ήταν το Υπουργείο Προπαγάνδας του ναζιστικού καθεστώτος. Η ενοποίηση της Γερμανίας το 1990 δημιούργησε νέες προκλήσεις για το Ομοσπονδιακό Γραφείο Τύπου, αφού η πληροφόρηση του κοινού στα νέα ομόσπονδα κράτη ήταν ένα από τα βασικά καθήκοντά του Σήμερα, ονομάζεται Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών και αφενός, ενημερώνει τους πολίτες και τα ΜΜΕ για το έργο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και αφετέρου, την Κυβέρνηση για τα γεγονότα εντός της χώρας, καθώς και για τα θέματα παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Ο επικεφαλής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης υπάγεται απευθείας στον Καγκελάριο.

Ιταλία: Στην Ιταλία δεν υπάρχει Υπουργείο αντίστοιχο του ελληνικού Υπουργείου Τύπου.  Ανάλογες  αρμοδιότητες έχει το Τμήμα Ενημέρωσης και Τύπου εντός του σχήματος της Προεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου και της υποστηρικτικής διοικητικής δομής   της   Γενικής   Γραμματείας   της    Προεδρίας    του    Υ.Σ., η οποία έχει τη μορφή αυτοτελούς Γενικής Γραμματείας υπαγόμενης στον Πρωθυπουργό. Επομένως, οι αρμοδιότητες για θέματα ενημέρωσης και επικοινωνίας της Κυβέρνησης ανήκουν στον εκάστοτε Πρωθυπουργό. Με διάταγμα του Π/Θ οι αρμοδιότητες ανατίθενται στον Υφυπουργό Επικρατείας, το έργο του οποίου επικουρείται από το Τμήμα Ενημέρωσης  και Τύπου.

Αυστρία: Στην Αυστρία δεν υφίσταται Υπουργείο Τύπου, αλλά Υπηρεσία Ενημέρωσης της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, η οποία υπάγεται απ’ ευθείας στην Καγκελαρία, με κύρια αποστολή την ενημέρωση των αυστριακών πολιτών και των ΜΜΕ για το κυβερνητικό έργο. Στα καθήκοντά της περιλαμβάνονται, ακόμη, η διεξαγωγή συνεντεύξεων Tύπου, η έκδοση ανακοινωθέντων, η χορήγηση πληροφοριών σε αιτήματα των ΜΜΕ και ο συντονισμός μεταξύ των εκπροσώπων Tύπου των ομοσπονδιακών υπουργείων. H εποπτεία των ΜΜΕ, όπως επίσης και ζητήματα ρύθμισης του τοπίου των ΜΜΕ, αδειοδότησης ιδιωτικών ΜΜΕ, κ.ά, ανήκουν στην αρμοδιότητα της υπηρεσίας Kommunikationsbehörde Austria, ανεξάρτητου φορέα δημοσίου δικαίου.

Ισπανία: To πρώτο σώμα που δημιουργήθηκε για την εποπτεία των ΜΜΕ είναι η Επιτροπή της Αγοράς των Τηλεπικοινωνιών της Ισπανίας το 1996, μία περίοδο κατά την οποία απελευθερωνόταν η αγορά των ΜΜΕ στη χώρα. Πρόκειται για ανεξάρτητη δημόσια αρχή (όπως το ΕΣΡ) και δεν εντάσσεται στην Κυβέρνηση. Από το 2013 και μετά, η Επιτροπή αποτελεί μέρος της Εθνικής Επιτροπής για τις Αγορές και την Ανταγωνιστικότητα και έχει αναλάβει την εποπτεία του περιεχομένου των ΜΜΕ. Ωστόσο, η εποπτεία αυτή συνεχίζει να είναι πολύ «χαλαρότερη», σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, όπως και σε σχέση με την εποπτεία του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) στην Ελλάδα.

Στην Ισπανία δεν υπάρχει ξεχωριστό Υπουργείο Τύπου ή Τηλεπικοινωνιών, αλλά σχετικές Γενικές Γραμματείες, που εντάσσονται στο πλαίσιο ευρύτερων υπουργείων, όπως από το 2018 συγκροτείται η Γενική Γραμματεία του Κράτους για την Ψηφιακή Ανάπτυξη, η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα. Οι αρμοδιότητές της είναι παρόμοιες με αυτές του πρώην Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής της χώρας μας.

Πορτογαλία: Στην Πορτογαλία, επίσης, δεν υπάρχει Υπουργείο Τύπου, αντίστοιχο της Ελλάδας. Σε θεσμικό επίπεδο, λειτουργεί η Γενική Δ/νση Κοινωνικής Επικοινωνίας του Υπουργείου Πολιτισμού που μεριμνά, κυρίως, για την παροχή βοήθειας και κινήτρων προς τον Τύπο. Πέραν τούτου, υφίσταται η δημόσια τηλεόραση και το Πρακτορείο Ειδήσεων (LUSA), που, αν και χαίρουν διοικητικής αυτοτέλειας, λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση.

Ελβετία: Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Μεταφορών, Ενέργειας & Επικοινωνιών (DETEC) είναι το ομοσπονδιακό υπουργείο της Ελβετίας στο        πλαίσιο        του        οποίου,         εντάσσεται         το Federal Office   of Communications (OFCOM), αρμόδιο να ρυθμίζει και να εποπτεύει την λειτουργία όλων των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ (δημόσιων & ιδιωτικών) της χώρας.

Ρωσία: Το Υπουργείο Ψηφιακής Ανάπτυξης, Επικοινωνίας και ΜΜΕ της Ρωσικής Ομοσπονδίας συστάθηκε στις 15 Μαΐου 2018, στη βάση του Υπουργείου Επικοινωνίας και ΜΜΕ, που ιδρύθηκε στις 20.12.1991. Επί Σοβιετικής Ένωσης υπήρχε Υπουργείο Επικοινωνίας ΕΣΣΔ, που ιδρύθηκε το 1946. Eίναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη και την εφαρμογή της εθνικής πολιτικής στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών μέσων, ανάπτυξη Διαδικτύου, ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, εκδόσεις, κ.ά.) τις τηλεπικοινωνίες, τις υπηρεσίες πληροφορικής και τις ταχυδρομικές υπηρεσίες.  Το  ρωσικό  Υπουργείο  εποπτεύει  δημόσια  και ιδιωτικά ΜΜΕ.

Bέλγιο: Στο Βέλγιο υπάρχει Υπουργός αρμόδιος για την ψηφιακή ατζέντα, τις τηλεπικοινωνίες και τα ταχυδρομεία, ενώ για την ενημέρωση των πολιτών και των εγχώριων – διεθνών ΜΜΕ, καθώς και για την προβολή και προώθηση του έργου και των αποφάσεων της Κυβέρνησης, αλλά και της εικόνας της χώρας, υφίσταται μία Γενική Διεύθυνση Εξωτερικής Επικοινωνίας, η οποία ανήκει στον Πρωθυπουργό.

Ισραήλ: Το Υπουργείο Επικοινωνιών του Ισραήλ είναι αρμόδιο για την εποπτεία των ΜΜΕ. Στο ισραηλινό Υπουργείο Επικοινωνιών έχει  συγκροτηθεί Συμβούλιο για την καλωδιακή και δορυφορική τηλεόραση, το οποίο εποπτεύει, μεταξύ άλλων, και το κανάλι του ισραηλινού  Κοινοβουλίου.   Για   τις   λειτουργίες    του    καναλιού    της    Βουλής πραγματοποιείται ανάθεση έργου σε ιδιωτικές εταιρείες μέσω  διενέργειας  διαγωνισμών. Επισημαίνεται,  ότι   στο   Ισραήλ   υπάρχει νόμος  για  λογοκρισία  των  ΜΜΕ  σχετικά  με  την  αναμετάδοση ειδήσεων  στρατιωτικού  περιεχομένου.  Τo  KAN  11   (έχει   αντικαταστήσει το Channel 1 από τις 15.05.2017) είναι δημόσιος τηλεοπτικός σταθμός και χρηματοδοτείται από τα τέλη που καταβάλλονται απ’ όλα τα νοικοκυριά στο Ισραήλ. Όσον αφορά τα ιδιωτικά ΜΜΕ, εποπτεύονται από τη «Second Authority for Television and Radio» του Υπουργείου Επικοινωνιών.

Η ισραηλινή Αρχή Ανταγωνισμού είχε αναφερθεί αρκετές φορές στη συγκέντρωση ιδιοκτησίας του συστήματος των MME, ειδικά όσον αφορά τα δελτία ειδήσεων, και στην ανάγκη ενθάρρυνσης του ανταγωνισμού, της πολυφωνίας,   του   πλουραλισμού   και   της   πολυμορφίας.  

Αλβανία: Υπουργείο αντίστοιχο του ελληνικού Υπουργείου Τύπου δεν υφίσταται στην Αλβανία. Η αλβανική Κυβέρνηση έχει θεσμοθετήσει,  από  τον Ιούλιο 2007, την Autoriteti i Mediave Audiovizive/ AMA (Audiovisual Media Authority), που είναι η αρμόδια Αρχή για την αδειοδότηση και τη ρύθμιση των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και του  τηλεπικοινωνιακού τομέα στην Αλβανία. Επιπλέον, μεριμνά για τον έλεγχο και τη διερεύνηση καταγγελιών  και  παραπόνων,  την  έκδοση  προειδοποιήσεων, την επιβολή προστίμων και τη διακοπή της λειτουργίας ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού.

Τουρκία: Mετά τη διεξαγωγή των Προεδρικών Εκλογών (2018) και τη μετάβαση στο προεδρικό σύστημα Διακυβέρνησης, οι αρμοδιότητες σχετικά με τα θέματα Επικοινωνίας και ΜΜΕ έχουν δοθεί σε σχετική Διεύθυνση της Τουρκικής Προεδρίας, επικεφαλής της οποίας είναι ο Fahrettin Altun.

Βουλγαρία: Η βουλγαρική Κυβέρνηση έχει Υπηρεσία Πληροφοριών, η οποία μεταξύ άλλων, εξυπηρετεί ξένους δημοσιογράφους, που επισκέπτονται τη Σόφια για διμερείς, ή πολυμερείς συναντήσεις, ενώ δεν έχει σχέση με εποπτεία ΜΜΕ.

Βόρεια Μακεδονία: Στα Σκόπια δεν υφίσταται Υπουργείο  Τύπου. Εντούτοις, σχετικές αρμοδιότητες ασκούνται από το Υπουργείο για την Κοινωνία της Πληροφορίας και τη Διοίκηση, που διαθέτει τομείς για την Κοινωνία της Πληροφορίας (ICT) και τις Επικοινωνίες (τεχνολογίες πληροφοριών, οπτικοακουστικές πολιτικές), αντίστοιχα, ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών διαθέτει διεύθυνση Αναλύσεων και Δημόσιας Διπλωματίας.

Υπάρχει, επίσης, Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, αρμόδιος για τις Επικοινωνίες, τη Λογοδοσία και τη Διαφάνεια και από το 2013 υφίσταται η ανεξάρτητη, ρυθμιστική Αρχή για τις υπηρεσίες ακουστικών και οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας.

Το ελληνικό «Υπουργείο Τύπου»

Οι αλλαγές οι οποίες συντελούνται στο πεδίο της επικοινωνίας σε συνδυασμό με τις πολιτικές εξελίξεις έχουν διαμορφώσει, εν μέρει, την εξέλιξη του «Υπουργείου Τύπου» από τη Μεταπολίτευση έως την παρούσα ψηφιακή εποχή. Ο ρόλος των ΜΜΕ κρίνεται καθοριστικός, είναι  σημαντικό πεδίο για τη σύγχρονη κοινωνία, ενώ το αρμόδιο «Υπουργείο Τύπου» είναι κρίσιμο για τη λειτουργία των ΜΜΕ, θεσμικά και πολιτικά. Έχει την εποπτεία της λειτουργίας δημόσιων και ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών Μέσων, με γνώμονα την εφαρμογή του νομικού πλαισίου, ενώ μεταξύ άλλων, παρακολουθεί τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο που σημειώνονται στις νέες οπτικοακουστικές τεχνολογίες. Εξάλλου, λαμβάνει τις απαιτούμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες για τη ρύθμιση των ΜΜΕ και διαμορφώνει την πολιτική για την παροχή κάθε είδους ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών στο πλαίσιο της Κοινωνίας της Πληροφορίας. 

Όταν θεσπίστηκε το Υπουργείο Τύπου, πολλοί υποστήριξαν ότι δεν  είχε λόγο ύπαρξης και θα μπορούσε απλά να υπαχθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών ή στο Πολιτισμού. Βέβαια, δεν συμφωνούν όλοι οι εμπλεκόμενοι για τον ρόλο του. Η κα Μαργαρίτα Παπαδά υποστηρίζει ότι:

Το Υπουργείο Τύπου είναι πληροφόρηση, δεν πρέπει να ασκεί επικοινωνία. Πρέπει να ενημερώνει την Κυβέρνηση για το τι γίνεται έξω. Ο κάθε Υπουργός θα πρέπει να έχει έναν δικό του άνθρωπο, αλλά την ενημέρωσή του να την έχει από το Υπουργείο, να μην έχει κάθε Υπουργείο μία Γραμματεία Ενημέρωσης, γιατί έτσι γίνεται διάσπαση…

 Από την άλλη, ο κ.Χρήστος Σίμος σημειώνει ότι:

Το Υπουργείο ως θεσμικό έργο, με βάση τον νόμο και αυτά που ορίζει η αποστολή του, έχει να κάνει με την ενημέρωση της Κυβέρνησης και ευρύτερα των πολιτών, ως φορέας που εποπτεύει τα ΜΜΕ. Είναι ο φορέας που φροντίζει να έχει η Κυβέρνηση και τα κόμματα την ενημέρωση τόσο από το εσωτερικό, όσο και από το εξωτερικό. Η επικοινωνιακή   πολιτική   δεν   χαράζεται   από ένα υπουργείο, από έναν άνθρωπο, χαράζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο με τον Πρωθυπουργό να έχει τον πρωτεύοντα ρόλο.

Τέλος, όπως επισημαίνει ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, «To Yπουργείο εφαρμόζει την κυβερνητική πολική στo πλαίσιo του Συντάγματος και του Νόμου, δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Tα σοβαρότερα καθήκοντα του Υπουργού Τύπου δεν είναι τα ΜΜΕ και η διοίκηση του Υπουργείου και όλα όσα συνδέονται με το κανονιστικό πλαίσιο των ΜΜΕ, αλλά τα πολιτικά, η εκπροσώπηση της Κυβέρνησης».

Κοινά σημεία και διαφορές Υπηρεσιών εξωτερικού με ελληνικό «Υπουργείο Τύπου»

Στις περισσότερες χώρες δεν υφίσταται Υπουργείο, αλλά Υπηρεσία/Γραφείο Τύπου, που ανήκει στον επικεφαλής της Κυβέρνησης, όπως έγινε πρόσφατα στη χώρα μας, με την κατάργηση του Υπουργείου και τη ΓΓΕΕ να ανήκει στον Πρωθυπουργό.

Ειδικότερα, στην Κύπρο λειτουργεί το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, που είναι μια κρατική υπηρεσία επικοινωνίας, όπως κρατική είναι και η ΓΓΕΕ στην Ελλάδα. Εξάλλου, στη Γερμανία, το Ομοσπονδιακό Γραφείο, που την εποχή του Γ΄ Ράιχ ήταν Υπουργείο Προπαγάνδας του ναζιστικού καθεστώτος, στις μέρες μας ονομάζεται Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών (κοινή ονομασία με την Κύπρο), ενημερώνει τους πολίτες για το έργο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης (λειτουργία των περισσοτέρων αντίστοιχων Υπηρεσιών) και ελέγχει τα ΜΜΕ. Κοινά στοιχεία, επομένως, υπάρχουν και με τη Γερμανία: τόσο το γερμανικό όσο και το ελληνικό Υπουργείο Τύπου συστάθηκαν σε μη δημοκρατικά καθεστώτα και ξεκίνησαν να λειτουργούν ως Υπουργεία Προπαγάνδας. Σήμερα, δεν είναι πια Υπουργεία και υπάγονται και οι δύο Υπηρεσίες στον επικεφαλής της Κυβέρνησης και συγκεκριμένα το ΓΤΠ της Γερμανίας υπάγεται στην Καγκελαρία. Επίσης, στην Καγκελαρία υπάγεται και η Υπηρεσία Ενημέρωσης της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Αυστρίας, ενώ η διαφορά είναι ότι η εποπτεία των ΜΜΕ ανήκει σε ανεξάρτητο φορέα δημοσίου δικαίου.

Επιπρόσθετα, στην Ιταλία, υπάρχει το Τμήμα Ενημέρωσης και Τύπου  (και  όχι Υπουργείο) και οι αρμοδιότητες για θέματα ενημέρωσης και επικοινωνίας της Κυβέρνησης ανήκουν στον εκάστοτε Πρωθυπουργό, ενώ με διάταγμά του οι αρμοδιότητες μετατίθενται στον Υφυπουργό Επικρατείας, όπως πρόσφατα έγινε και στη χώρα μας (23/7/2019), που οι αρμοδιότητες εκχωρήθηκαν από τον Πρωθυπουργό στον αρμόδιο υφυπουργό, κ. Πέτσα. Επίσης, στην Ιταλία, εποπτεία στη δημόσια τηλεόραση (RAI) ασκεί  η μικτή Επιτροπή Γενικής Διεύθυνσης και  Εποπτείας των  ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών του ιταλικού Κοινοβουλίου, ενώ στην Ελλάδα μετά τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου 2019, η ΕΡΤ ανήκει απευθείας στον Πρωθυπουργό και οι αρμοδιότητες και της δημόσιας τηλεόρασης έχουν εκχωρηθεί στον κ. Πέτσα.

Στην περίπτωση του Βελγίου η Γενική Διεύθυνση Εξωτερικής Επικοινωνίας ανήκει στον Πρωθυπουργό, η οποία είναι αρμόδια για την ενημέρωση των εγχώριων και διεθνών ΜΜΕ, καθώς και για την προβολή και προώθηση του έργου και των αποφάσεων της Κυβέρνησης. Αντίθετα, το αρμόδιο Γραφείο που ρυθμίζει και εποπτεύει τη λειτουργία των ΜΜΕ στην Ελβετία, εντάσσεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Μεταφορών, Ενέργειας & Επικοινωνιών. Στην Ισπανία, υπάρχει η Επιτροπή της Αγοράς των Τηλεπικοινωνιών, που είναι ανεξάρτητη αρχή (σαν το  ΕΣΡ), δεν εντάσσεται στην Κυβέρνηση και έχει αναλάβει την εποπτεία του περιεχομένου των ΜΜΕ. Η εποπτεία στην Ισπανία θεωρείται χαλαρότερη από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων είναι και η Ελλάδα. Επίσης, υφίσταται η Γραμματεία για την Ψηφιακή Ανάπτυξη με αρμοδιότητες παρόμοιες του πρώην ελληνικού ΥΨΗΠΤΕ.

Ακόμη, χώρες όπως η Πορτογαλία, η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Αλβανία, δεν έχουν αντίστοιχο με το ελληνικό Υπουργείο Τύπου, αλλά Υπηρεσίες Ενημέρωσης, ενώ συνήθως, ανεξάρτητες αρχές ρυθμίζουν τα οπτικοακουστικά μέσα. Ωστόσο, στη Ρωσία υφίσταται Υπουργείο Ψηφιακής Ανάπτυξης, Επικοινωνιών και ΜΜΕ, που εποπτεύει δημόσια και ιδιωτικά  μέσα, όπως και στο Ισραήλ, που το Υπουργείο Επικοινωνιών είναι αρμόδιο για την εποπτεία των ΜΜΕ. Βέβαια, στο Ισραήλ το καθεστώς επιβάλλει λογοκρισία στα ΜΜΕ με σχετικό νόμο.

Κατόπιν του «οδοιπορικού» στα Υπουργεία/Υπηρεσίες Τύπου στο εξωτερικό διαπιστώνεται ότι οι Υπηρεσίες αυτές ανήκουν απευθείας στον επικεφαλής της Κυβέρνησης και λειτουργούν ως σύνδεσμος μεταξύ Κυβέρνησης, ΜΜΕ και πολιτών. Επίσης, προβάλλουν το κυβερνητικό έργο, έχουν ενημερωτικό, εποπτικό και ρυθμιστικό ρόλο και χειρίζονται, μεταξύ άλλων, θέματα επικοινωνιακής στρατηγικής, όπως και το Υπουργείο Τύπου. Επομένως, το γενικό πλαίσιο αρμοδιοτήτων είναι παρόμοιο, με το ελληνικό Υπουργείο, με επιμέρους, όμως, διαφορές, ως προς τη δομή της εκάστοτε Υπηρεσίας. Άλλωστε και στην Ελλάδα,  κατά περιόδους υπάρχουν αλλαγές, ανάλογες με τη στοχοθεσία της κάθε Κυβέρνησης. Για τις τελευταίες αλλαγές, ο Δημήτρης Ρέππας, υπογραμμίζει:

 «Έχουμε μια δραστική αλλαγή του μοντέλου Διακυβέρνησης, δηλαδή πάμε σ’ ένα διευρυμένο πρωθυπουργικό σύστημα Διακυβέρνησης. Θα έλεγα ότι αυτό, τηρουμένων των αναλογιών, μοιάζει πολύ με το σύστημα μίας Προεδρικής  Δημοκρατίας, δηλαδή παραπέμπει σ’ ένα σχήμα κυβερνητικό τύπου Τραμπ, που έχει διευρυμένες πρωτογενείς αρμοδιότητες. Καλό είναι βέβαια, κρίσιμοι φορείς, όπως και η ΕΥΠ να παραμένει και να αναφέρεται στον Πρωθυπουργό. Η δημόσια τηλεόραση, όμως, σε ό, τι αφορά την ενημέρωση, κυρίως, θα πρέπει να λειτουργεί μ’ έναν τρόπο που να είναι αυτόνομη».